Historia powstania Kolei Jędrzejowskiej sięga I wojny światowej. Początkowo były to linie frontowe (Rollbahn) C.K. Armii budowane od końca 1914r. W lutym 1915 roku wojska austriackie dla potrzeb militarnych wybudowały pierwszy odcinek polowej linii wąskotorowej od Jędrzejowa do dzisiejszych Motkowic. W maju 1915r trwały prace przy budowie tymczasowych mostów na Nidzie, które służą kolejce do dziś; po cofnięciu się frontu austriacko – rosyjskiego znad rzeki Nidy rozpoczęto budowę dalszego odcinka linii do Hajdaszka, Sędziejowic i Chmielnika, a następnie przez Raków Opatowski do Bogorii. Łączna długość tej kolei wynosiła 86 km. Niemal równolegle powstały odcinki Miechów – Węchadłów – Działoszyce, Kocmyrzów – Posądza. Budowano również styczne kolejki konne; w 1917 czynne już były kolejki na odcinku Kije – Pińczów – Michałów – Koniecmosty – Opatowiec oraz Staszow – Rytwiany – Pacanow/Szczucin.
    W roku 1924 starostwo pińczowskie zbudowało odcinek linii od Pińczowa do Hajdaszka, gdzie łączyła się ona z kolejką jędrzejowską. Zarząd Pińczowskiej Kolei Wąskotorowej rozpoczął również pracę przy budowie linii od Pińczowa przez Wiślicę do Kazimierzy Wielkiej. Połączono się z istniejącymi kolejkami w Posądzy i Działoszycach. W czasie wielkiego kryzysu zarząd nad kolejkami przejęło państwo.
    Zasadniczym celem i przeznaczeniem połączonych kolei był przewóz płodów rolnych, buraków, wysłodków, cukru, węgla, gipsu, drewna z wyrębu lasów, obsługę młynów, tartaków, gorzelni, kamieniołomów i lokalnych cegielni. Ważnym zadaniem kolei był także przewóz pasażerów pomiędzy wioskami i miastami, wynikający z braku w tym regionie dróg bitych. Znaczenie przewozów pasażerskich jeszcze bardziej wzrosło w czasie okupacji niemieckiej. W dużej mierze z przejazdów koleją korzystały grupy organizacji podziemnych działających na terenie Kielecczyzny, dzięki współpracy ze służbą liniową kolei, która składała się wyłącznie z polskiego personelu.
    Na przełomie lat 1950/51 rozpoczęto przekuwanie całej sieci torów kolei z szerokości 600 mm na 750 mm. W 1951 r. wprowadzono parowozy Px48 i Px49 produkcji polskiej z Chrzanowa. Przełom lat 60. i 70. to wprowadzanie lokomotyw spalinowych z serii. Lxd2, a w latach 70 transporterów do przewozu wagonów normalnotorowych. Największe przewozy pasażerskie i towarowe zanotowano w 1966 r., później następował systematyczny ich spadek. Sukcesywnie zawieszano kursy pociągów pasażerskich, ograniczano ruch towarowy by z dniem 1.02.1993r zawiesić ruch całkowicie. W tym czasie jednak wzrosło zainteresowanie turystów. Z myślą o nich utworzono specjalny wąskotorowy pociąg turystyczny “Ciuchcia Express Ponidzie”., Niestety po bardzo okrojonej trasie. Początkowo z Jędrzejowa do Wiślicy, która i tak w wyniku katastrofalnej powodzi 1997r została skrócona do Pińczowa. Po restrukturyzacji PKP w 2001r zawieszono kursowanie wszystkich kolejek w Polsce, na szczęście w 2002r po wielu staraniach kolejkę przejęły lokalne samorządy – ruch znów ożył, co więcej – zaczął się dynamicznie rozwijać! W 2007r uruchomiono powtórnie połączenie do Stawian Pińczowskich, zaś w 2008r pierwszy i jak dotąd ostatni pociąg dotarł w XXI wieku do stacji Sędziejowice.